غرور نزاشت بهت بگم قد خدا دوست دارم           حالا نشستم یه گوشه دارم ستاره می شمارم

تنهایی عین یه تبر شکسته برگ و ریشمو             سوزونده آفت غرور از حالا تا همیشمو

اگه بهت گفته بودم حالا تو مال من بودی              من تو خیال تو بودم تو تو خیال من بودی

یه خلوت ساکت و سرد انگار اسیرمون شده        نمی شه فکر دیگه کرد ما خیلی دیرمون شده

تو رفتی و حالا دیگه اونور دنیا خونته                   انگار نه انگار که کسی اینور آب دیوونته

تقدیر هردومون بوده ما عشقو نشناخته بودیم       فقط یه قصر کاغذی تو رویامون ساخته بودیم